Markeloërs die in Zwolle gevangen zaten  en dwangarbeid moesten verrichten. In die periode fietsen vrouwen naar Zwolle om hun man, zoon of vriend eten te brengen. Burgers in Zwolle stelden kamers beschikbaar waar de vrouwen een nacht konden overblijven. Opdat wij dit ook niet vergeten.

Wie de media volgt ziet dat linkse en rechtse schrijvers elkaar uitmaken voor nazi’s, racisten en wat al niet meer. Mensen die menen dat ze het beter weten maar de geschiedenis niet kennen. Werkelijke nazi’s (begon met Nationaal Socialisme) waren er in de periode 1940-1945 die dood, verderf, onrust en angst zaaiden. Zo ook in Markelo tijdens de razzia in Markelo, waarbij de Markeloër J. Immink door de Duitsers werd doodgeschoten. Dit jaar 73 jaar geleden. 

De bezetter had mensen nodig om versterkingen aan te leggen die de oprukkende geallieerden moesten tegenhouden. Anderen moesten in Duitsland de arbeidskrachten vervangen die onder de wapenen waren geroepen. Soms leek het doel van een razzia ook om jonge mannen uit hun woonplaats weg te halen zodat ze de oprukkende bevrijders niet zouden kunnen helpen.

De razzia die op 27 oktober 1944 in Markelo plaats vond, bracht veel schrik en onrust ter weeg onder de Markelose bevolking. Gelukkig is het achteraf goed afgelopen want de Markeloërs kwamen in Zwolle terecht. Later ging het gerucht dat Markelo gestraft moest worden omdat er zoveel wapendroppings in Markelo plaats vonden.

Al met al werden er in de laatste maanden van 1944 tussen de 120.000 en de 150.000 mannen en jongens opgepakt. Meer dan duizend van hen keerden niet levend terug als gevolg van de erbarmelijke omstandigheden waaronder ze leefden of doordat ze in Duitsland tijdens bombardementen omkwamen.