Bij de opgravingen op de Noordachteresch in de winter van 2003/2004 kwam al naar voren dat Markelo minstens 300 jaar ouder was dan altijd werd aangenomen. Het dorp Markelo werd voor het eerst genoemd in 1188. Maar aan de hand van de vondsten archeologisch gezien, zou het dorp rond 800 zijn ontstaan. Dit past in de ontstaansgeschiedenis van dorpen zoals deze wel eerder voor Oost-Nederland is vastgesteld. Nu wordt het weer eens bevestigd door de opgravingen die momenteel in Markelo plaatsvinden op de plek waar vroeger het pand Görkink stond. Uit de archeologische vondsten (o.a. slakken) blijkt dat hier uit ijzererts, ijzer werd gemaakt. IJzererts (vroeger sprak men op het platteland van “iezeroer”) kwam veel voor in beekdalen en moerassen. Markelo kende toen al een soort ijzergieterij al was het wel wat anders dan de Hoogovens van nu (zie tekening).
De IJzertijd is de periode die volgde op de bronstijd en gekenmerkt werd door het gebruik van ijzer. Er is geen eenduidige wereldwijde ijzertijd vast te stellen omdat de exacte periode waarin mensen ijzer begonnen te gebruiken afhankelijk is van hun cultuur en geografische locatie. In Griekenland, de Levant en India begon de ijzertijd het vroegst, rond 1200 v.Chr.. In West-Europa wordt de ijzertijd gedateerd op de periode van circa 800 v.Chr. tot de Romeinen naar de Lage Landen kwamen (circa het begin van onze jaartelling). In België en het zuiden van Nederland werden ijzeren voorwerpen gangbaar omstreeks 700 v.Chr. Uit dit alles kan worden geconcludeerd dat Markelo behoorlijk oud is en dat er voor de Stichting Heemkunde Markelo nog veel werk aan de winkel is om de geschiedenis van Markelo verder uit te zoeken.
