De vakantietijd is weer aangebroken en massaal gaan we op reis om zo snel mogelijk op onze vakantiebestemming te komen. Gisteren was weer de eerste zwarte zaterdag. Blijkbaar leren we het nooit en gaan we massaal op dezelfde dag op pad om vervolgens uren lang in de file te staan. Maar ja, we willen graag naar het buitenland want het gras is bij de ander altijd groener. Maar of dit altijd zo is, nou dat betwijfel ik. Duitsland werd getroffen door overstromingen en delen van Frankrijk geteisterd door grote bosbranden. Daar wil je liever niet zijn op zo’n moment.
Waar het gras ook groen is, is op de weide bij de Pot, waar afgelopen donderdag al weer voor de 79e keer de Fokveedag werd gehouden. Een prachtige traditie, waarbij de Markelose melkveehouders met veel trots en liefde hun beste vee tonen. ’s Morgens vroeg werden bij aankomst eerst de trekkers geshowd, waarna er vanaf 9.30 uur de koeien en kalveren aan de beurt waren. Een mooi onderdeel van de Fokveedag is de Kalver Opfok Club. Alle kinderen zetten hun beste beentje voor met een mooi ‘zinnig’ kalf, helder wit gewassen en netjes geschoren.
Dit jaar was er een samenwerking gezocht met de Sint Joapikdag van het Maarkels landschap. Een gouden greep, waarbij beide evenementen elkaar wisten te versterken. Bijna ook al traditie is, dat een koe van Pinkert algemeen kampioen is geworden en hoewel hun naam onder de boeren jeugdig klinkt, was het toch in de categorie oudere koeien.
Nu we het toch over gras hebben. Deze week dacht ik met enige weemoed aan een gezellig feestje, lekker buiten, met je voeten in het gras, biertje in de hand en uitzicht over de flank van de Markeloseberg. Dit dan opgeluisterd met de muzikale klanken van de Grösmeijers en op de achtergrond het knallen van een geweer.
Precies! Het traditionele vogelschieten op het grasveld aan de Schoolstraat. Maar naar ik heb gehoord, willen ze het vogelschieten verplaatsen naar het Kaasplein, zodat het één wordt met het gebeuren in de tent en de kermis. Iedereen zal het wel niet met mij eens zijn, maar ik vind dit eeuwig zonde. Het is niet alleen de strijd om de titel Schutterskoning, maar het is met name de gezelligheid en de leuke sfeer aan de Schoolstraat die het vogelschieten zo bijzonder maakt. Of we dit op het Kaasplein terug vinden? We zullen het meemaken.
Zelf ga ik de komende weken bezig met de voorbereiding voor het seniorenprogramma van het Dorpsfeest en tussendoor gaan we nog een weekje weg. Ook eens kijken hoe groen het gras ergens anders is. Om nu maar te spreken met de woorden van mijn opa: “’t mooiste van op vakaansie goan is thoes komm’n”.
Ne fijnen zundag en loat oe good goan!
Jan Henk Berendsen