In de laatste week van december kregen de Boer en ik te horen, dat als wij constante hoeveelheid melk leveren aan de fabriek en vooral niet meer, maar minder, dat wij dan geld toe kregen voor het niet leveren van de melk.

De koeienfamilie in de stal hadden het gehoord en keken ons verschrikt aan toen de boer en ik in de stal kwamen.

“Welke maatregelen zouden de boer en boerin nemen? Wie van ons moet de stal verlaten en waarom?” Dat is elke keer weer de vraag als wij de vrachtwagen horen in de vroege ochtend op vrijdag. Dat is altijd rond de klok van 6 uur, soms iet later, dan zijn de Boer en Boerin aan het melken. Als wij dan in de melkstal komen en wij treiteren de boer en boerin, dan horen wij de boerin zeggen: “Als je niet luistert, dan kun je ook met de vrachtwagen mee!”

Eerst wordt je vol liefde opgevoed door de boerin en krijg je elke dag een liefdevolle knuffel en dan kun je zomaar aan de kant worden gezet. Je geeft geen voldoende melk, of de kwaliteit van de melk is niet goed genoeg, dan zijn wij te veel in aantal, dan plassen en poepen wij teveel.
Ik heb zelf altijd nog geluk gehad anders kon ik dit niet vertellen. Ik ben Corrie en al bijna 12 jaar oud. Ik ben een van de lievelingetjes van de boer en boerin en de boerenzoon. De boerenzoon had mij uitgekozen als kalf om mee te doen aan de KOC. Afgelopen week was bijna het lot bepaald dat ik ook de stal moest verlaten. Ik heb nl. regelmatig uierontsteking maar ik ben gelukkig zwanger na een aantal verwoede pogingen. Hoera, weer een jaar erbij. Maar ik sta ook, als ik daar zin in heb, model tijdens de fotoshoot. In de stal loopt ook mijn dochter Corrie 212 en ik zeg vaak tegen haar: “doe aardig tegen de boerin en laat je knuffelen en ga met de bezoekers op de foto, want soms telt de emotionele waarde meer dan de zakelijke waarde en strijken de boer en boerin over hun hart, zoals ze dat ook met mij doen.

Al weten wij niet zeker waar wij naar toe gaan, maar het voorspeld zeker niet veel goeds. Dat is koeien intuïtie. Een avond van te voren, dan weten wij eigenlijk wel wie er aan de beurt is. De halsband met zender wordt afgehaald. Dan krijg je geen lekkere snoepjes meer voordat je naar bed gaat om te slapen. Het hek gaat open en je gaat in een apart hok. Dan weet je het zeker. Ontsnappen is niet meer mogelijk, want de boer en boerin weten je altijd te vinden. Er zit niets anders op en gehoorzaam mee te gaan op reis, waar ook naar toe”

Fijne zondag.
Markelose Boerin