Boerenerfproat door de Markelose Boerin….. Wie zou dat toch zijn? Ik wilde dat dit voor altijd een raadsel voor u als lezer zou blijven. Helaas! In Markelo is de anonimiteit ver te zoeken. Komt mijn dochter thuis van haar werk, vertelt ze dat haar collega haar aansprak: “Schrijft je moeder voor onsMarkelo?”. Ze heeft maar geantwoord dat ik wel eens wat voor onsMarkelo deed. Vervolgens ontving ik een rooster met data via de mail, waarin ook de andere columnisten met hun voornaam genoemd werden en daar stond Joke in plaats van ‘’de Markelose Boerin’’. Dat vond ik wel even jammer, maar daar kon ik nog prima mee leven.

In een reactie via Facebook op mijn laatste column ontving ik: “Mooi geschreven Joke”. Ik dacht nog: “Hoe kan zij weten dat ik dat ben?”. Dus maar niet gereageerd op het berichtje. Laat ze maar lekker verder dromen.
Op 14 februari werd het huwelijk gesloten tussen Maarkelsnieuws en onsMarkelo. Ook ik was daarvoor natuurlijk uitgenodigd. Ik twijfelde nog, zal ik gaan of toch maar niet. Als ik zou gaan, zouden de mensen zich afvragen: “Wat doet zij hier?” Dus ging ik lekker anoniem onopvallend achteraan zitten. Tijdens de “huwelijksvoltrekking” werd de samensmelting een feit en werd in de toespraak gemeld dat de columnisten (dus Joke Kottelenberg in plaats van Markelose Boerin) meegingen in de nieuwe samenwerking. Ik dacht: “Ai, daar ga je, Markelose Boerin”.

Na afloop van de speech stond ik op en kwam er iemand naar mij toe. Ze vroeg: “Ben jij de Markelose Boerin? Ik lees je columns altijd met veel plezier en moet erom lachen. Vooral het item “Romantiek” is zeer herkenbaar.” Natuurlijk reageerde ik doodleuk met een lachend gezicht: “Ik ben de Twentse Boerin”. En eerlijk gezegd, ik kan niet anders dan met trots toegeven dat dit inderdaad zo is!
Toen ik thuiskwam zeiden mijn dochters: “Mama, dat had je toch op je klompen kunnen aanvoelen, in Markelo blijft nooit iets lang anoniem”.

Fijne zondag!
Markelose Boerin